Co na marunę bezwonną w zbożu jarym?

Maruna bezwonna to roślina astrowata, która często nazywana jest także maruna nadmorską. Występuje bardzo często i licznie na terenie Polski. Jest rośliną jednoroczną. Dobrze czuje się na ziemiach gliniastych, wilgotnych, z obfitujących w próchnicę.

Mimo wszystko, czasem rozwija się także na innym podłożu, jeśli tylko gleba posiada tam dużo składników pokarmowych. Jeśli chodzi o jej naturalne środowisko, to zwykle występuje na różnego rodzaju nieużytkach oraz ugorach, choć zdarza jej się pojawić także na wilgotnych łąkach. Maruna charakteryzuje się niewielkim wzrostem i pozorną delikatnością. Jej występowanie na polu uprawnym niestety może spowodować poważne straty.

Kiełkuje zwykle wiosną albo jesienią. Sam okres kwitnienia rośliny wypada w czasie od maja do października. Kiedy intensywnie rośnie, zabiera też bardzo duże pokłady wody oraz pokarmu, przez co prowadzi do wyjałowienia gleby, która nie służy już wówczas uprawianemu zbożu. Przez to, że maruna rozwija się niezwykle szybko, często zagłusza delikatniejsze odmiany roślin, przy okazji minimalizując wzrost siewek.

Aby zapobiec rozwinięciu się tej rośliny, warto usuwać z pola jej najmniejsze ilości oraz systematycznie niszczenie kiełkujących siewek. Jeśli jednak dojdzie już do rozplenienia się tego chwastu, trzeba sięgnąć po środki chemiczne. Warto wiedzieć, że maruna jest wrażliwa na dużą część dostępnych substancji aktywnych, więc znalezienie odpowiedniego herbicydu na pewno nie okaże się problemem. Można wymienić chociażby preparaty, takie jak: Butisan Star Max 500 SE, Dakota 500 Sl, Avocet 334 SL.